Aleppo

Starożytne miasto

Aleppo to miasto w północno-zachodniej Syrii, z którego pochodzi znane na całym świecie laurowe mydło. Od ponad 2000 lat wykonywane jest ręcznie, następnie suszone minimum 9 msc. Jego skład jest prosty i przyjazny dla skóry.

Aleppo było kiedyś największym miastem Syrii i centrum przemysłowym i finansowym kraju. Halab (Aleppo) po arabsku, jest jednym z najstarszych i stale zamieszkałych miast na świecie. O Aleppo wspomina się w egipskich tekstach z XX wieku p.n.e.

Bogini Shaushka w Aleppo

Aleppo rozkwitło politycznie i ekonomicznie w XVIII wieku p.n.e. jako stolica królestwa Yamkhad, dopóki nie przypadła Hetytom. Jak wiemy, Shaushka była Hetycką boginią miłości, piękna i wojny dlatego w czasie panowania hetytów w Aleppo, Shaushka miała ich wspierać, chronić dając miłość i piękno.

Hetyci nie tylko posiadali Syrię, ale również Anatolię, północną Mezopotamię, jak i Palestynę. Państwo Hetytów jednak upadło około 1200 p.n.e. prawdopodobnie pod naporem Ludów Morza. Tylko nieliczne Hetyckie Państwa-Miasta w północnej Syrii przetrwały do roku 708 p.n.e.

Historia Aleppo

Aleppo stało się ważnym miastem okresu hellenistycznego i kluczowym punktem handlowym dla kupców przemieszczających się między Morzem Śródziemnym a ziemiami na wschodzie. Te ostatecznie został wchłonięty przez Imperium Rzymskie, a następnie prosperowały jako centrum ruchu karawan pod rządami bizantyjskimi.

W 636 roku Aleppo zostało podbite przez arabskie wojska muzułmańskie. Około 80 lat później, za rządów Kalifa Umayyad Sulaimana, zbudowano wielki Meczet.

W X wieku Aleppo stało się stolicą północnej syryjskiej dynastii Hamdanidów. Był to okres wojny i nieporządku, ponieważ Cesarstwo Bizantyjskie, krzyżowcy, Fatamidzi i Seldżucy walczyli o przejęcie kontroli nad Aleppo i całym otaczającym go regionem.

Pod rządami Ajjubidów w XIII wieku, miasto cieszyło się ekspansją i dobrobytem. Jednak i to nagle się skończyło w 1260 roku, kiedy Aleppo zostało podbite przez Mongołów.

W 1348 roku miasto ucierpiało z powodu epidemii dżumy, a następnie niszczycielskiego ataku Timura w 1400 roku.

W 1516 roku Aleppo stało się częścią Imperium Osmańskiego i ogniwem handlu między Wschodem a Europą.

Rola Aleppo jako centrum tranzytowego znacznie spadła pod koniec XVIII wieku. Handel został utrudniony między innymi przez granice ustanowione przez Francję i Wielką Brytanię. Syria została odcięta od południowej Turcji i północnego Iraku oraz utracili śródziemnomorski port Alexandretta na rzecz Turcji w 1939 roku.

Po uzyskaniu niepodległości przez Syrię Aleppo przekształciło się w główny ośrodek przemysłowy. Rywalizowało ze stolicą w Damaszku, a jego populacja znacznie wzrosła z 300 000 do około 2,3 miliona do 2005 roku.

Dziś populacja Aleppo składa się głównie z sunnickich muzułmanów, z których większość to Arabowie, ale niektórzy z nich to Kurdowie i Turkmeńczycy. Miasto ma również największą populację chrześcijan w Syrii, w tym wielu Ormian, a także społeczności szyickie i alawickie.

Wojna w Aleppo

Kiedy w marcu 2011 r. w całej Syrii wybuchły antyrządowe protesty, władze zrobiły wszystko, co w ich mocy, aby nie doszło do nich w Aleppo.

Groźba brutalnych represji pomogła ograniczyć demonstracje głównie do odległych dzielnic miasta i uniwersytetu.

Jednakże, gdy powstanie przekształciło się w konflikt, Aleppo wkrótce zostało uwikłane w zamieszki.

Przez pierwszy rok powstania przeciwko prezydentowi Baszarowial-Asadowi w Aleppo nie było ani protestów na dużą skalę, ani śmiertelnej przemocy, która wstrząsnęła innymi miastami.

Niestety, Aleppo stało się kluczowym polem bitwy w lipcu 2012 r., kiedy rebelianci rozpoczęli ofensywę, aby wyprzeć siły rządowe i przejąć kontrolę nad północną Syrią. W lutym 2012 roku miastem wstrząsnęły dwa ataki bombowe, w których zginęło 28 osób.

Po natarciu rebeliantów Aleppo zostało podzielone mniej więcej na pół. Opozycja kontrolowała wschód, a rząd zachód.

Rebelianci nie byli w stanie zdobyć ciężkiej broni potrzebnej do pokonania sił rządowych. Dlatego z końcem 2013 roku siły rządowe przeprowadziły śmiertelną kampanię powietrzną w Aleppo przy użyciu bomb beczkowych.

W maju 2015 roku Amnesty International ostrzegła, że życie staje się "coraz bardziej nie do zniesienia" dla cywilów, oskarżając siły rządowe i grupy rebeliantów o popełnianie zbrodni wojennych.

Rosyjski nalot na Aleppo

Żadna ze stron nie była w stanie przełamać impasu aż do połowy 2016 r., kiedy wojska rządowe wspierane przez rosyjskie samoloty odcięły ostatnią drogę rebeliantów na wschód i otoczyły 250 000 osób.

Pod koniec listopada wojska odbiły północną część rebelianckiej enklawy.

Życie w opanowanym przez rebeliantów Aleppo stawało się coraz trudniejsze, zwłaszcza gdy Rosja rozpoczęła naloty w celu wsparcia prezydenta Assada.

Moskwa zapowiedziała, że będzie atakować tylko bojowników dżihadu, ale wkrótce zachodnie mocarstwa oskarżyły ją o uderzanie w rebelianckie obszary cywilne.

W lutym 2016 r. siły rządowe przerwały długotrwałe oblężenie Nubulu i Zahraa, dwóch szyickich wiosek na północny zachód od Aleppo. Odcięły główny szlak zaopatrzeniowy z Turcji na kontrolowany przez rebeliantów wschód.

Rebelianci ponieśli kolejne poważne ciosy w lipcu, kiedy siły rządowe przejęły kontrolę nad Castello Road, główną arterią biegnącą do wschodniego Aleppo. Zatrzymali 275 000 mieszkających tam ludzi.

Na początku sierpnia siły rebeliantów stacjonujące poza miastem zajęły kontrolowaną przez rząd dzielnicę Ramouseh i otworzyły nowy korytarz na wschód. Miesiąc później wojska odbiły terytorium i wznowiły oblężenie.

22 Września Rząd ogłosił rozpoczęcie ofensywy na dużą skalę. Towarzyszyło mu bombardowanie lotnicze, które podobno miało na celu niszczenie bunkrów, amunicję zapalającą i kasetową.

W połowie października ogłoszono przerwę w walkach, aby umożliwić cywilom i rebeliantom opuszczenie wschodu. Jednak bardzo niewiele osób skorzystało z tej oferty.

15 listopada rządowa kampania powietrzna została wznowiona, a wojska zintensyfikowały ofensywę lądową. Pod koniec miesiąca wepchnęli się do kilku północnych dzielnic, co skłoniło tysiące ludzi do ucieczki z domów.

Co z produkcją mydła Aleppo?

Produkcja została przeniesiona do Francji. Chociaż wielu mydlarzy pozostało w Aleppo i pomimo braku prądu i trudnej sytuacji, przetrwali. Gdy do miasta powrócił prąd wielu z nich, rozpoczęło domową produkcję mydła. Ci, którzy produkują mydło Aleppo w Europie, zapowiedzieli, że i tak pewnego dnia powrócą do kraju.